Weer terug, Commewijne en meer

Na een lange vlucht met tussenlanding in Trinidad kwamen we weer aan in Switi Sranan! Waar het tijdens onze eerste landing op 4 februari allemaal super spannend en onbekend aanvoelde was het nu haast vertrouwd. De warmte die je tegemoet komt als je het vliegtuig uit gaat, de bedrijvigheid van taxichauffeurs en anderen voor het vliegveld, de rit naar ons huis…
Het was allemaal prima geregeld, toen we aankwamen konden we makkelijk ons visum verlengen, onze taxichauffeur die ons vorige week ook weg had gebracht stond alweer klaar en we hadden een prima rit.

Wim en Tine waren benieuwd naar de verhalen van de trouwerij en we hebben wat bij ze gedronken en zitten kletsen. Jammer genoeg ging het erg slecht met Tara, 1 van hun hondjes. Haar nieren werkten niet goed meer en ze had er een heftig dierenarts bezoek op zitten. Toch leek ze wel blij ons te zien en lag er heerlijk bij op de bank. We hoopten natuurlijk allemaal dat ze weer beter zou worden! Af en toe had ze ook een opleving, dan wilde ze naar buiten, liep wat rond en is zelfs weer bij ons naar binnen gepiept om op bed te gaan liggen. Uiteindelijk is het toch mis gegaan, na de tweede dag dierenarts behandeling is ze ’s avonds overleden. Geert en ik waren net terug van het eten en gingen even bij Wim en Tine langs om te vragen hoe het nu met Tara ging. Ze liep buiten rond en we hebben haar nog geaaid. Na een klein kwartiertje praten met Tine gingen we weer naar buiten en toen lag Tara dood op de grond. Ze lag er rustig bij, of ze sliep. De andere honden waren heel stil en leken het niet te willen zien. Toch kregen ze alle drie nog even de tijd "afscheid" te nemen. Tara is de volgende ochtend begraven. Ze was al erg oud voor een Surinaamse hond en heeft een mooi leven gehad. We zullen die kleine donder missen.

Woensdag waren we allebei vrij en zijn de stad in gegaan. We hebben nieuwe vriendschapsringen gekocht, wat gewinkeld en een terrasje gepakt. ´S avonds zijn we met Jaco uit eten gegaan bij het pannekoekenhuisje. We hadden een zak zwart witjes voor hem meegenomen uit Nederland en hier was hij dolgelukkig mee. Na gezellig nog wat op het terras gedronken te hebben was het weer mooi geweest. Geert moest de volgende dag weer vroeg op stage zijn!
Hier is hij hard bezig geweest! Rudisa zou op de beurs gaan staan en Geert heeft hiervoor foldertjes, visite- en prijskaartjes gemaakt.
We hebben de beurs natuurlijk ook bezocht. Rudisa had best wat klanten gekregen en goede reclame gemaakt dus dat was mooi. Geert gaat de komende weken naar de afronding van zijn stage toe werken en heeft nog een boel te doen.

Ik heb op het internaat weer geholpen met de grote schoonmaak. Daarnaast was het contact met de kinderen gezellig, lekker gekletst en foto´s van ze gemaakt. Het dochtertje van meneer Romalho en ik hebben een tijdlang met de pupjes zitten spelen en knuffelen, tot ik echt weer aan de slag moest!

In onze vrije tijd zijn we veel uit eten geweest met Jaco en Roslyn. 1 avond hadden we hot pot gegeten. Dat vonden we ontzettend leuk. Het was bij een chinees. Waar het trouwens stampend vol zat met allemaal joelende, lachende en hard pratende chinezen, gezellig dus. We kregen twee soorten soep geserveerd in metalen bakken die op een brandertje stonden. Het waren een pittige en een normale bouillon. De ingrediënten konden we ernaast bestellen. Dus hadden we vlees, paddestoelen, groente en dumplings die we er zelf in konden doen. Het werd een beetje een soep fondue. We hebben een tijd gezellig gezeten, tot Roslyn en haar zusje naar een feest gingen. Wij werden uitgenodigd mee te gaan maar waren bang dat het veel te laat zou worden en de wekker zou om 6 uur weer gaan voor ons! Toch hebben we even een terrasje gepakt met zijn drieën en is het uiteindelijk nog nachtwerk geworden!
Zaterdagavond hadden we het afscheid van Nadine. Met een gezellige club zijn we uit eten geweest, hebben gepoold en daarna een terrasje gepakt. Het was bere gezellig maar we waren allebei moe van de afgelopen dagen. Geert was natuurlijk alweer een paar dagen super vroeg op gestaan en zijn ogen werden steeds kleiner en kleiner. Toen zijn we opgestapt.

Zondag hadden we met Francisca afgesproken. We zouden Commewijne in gaan. Het weer zag er veelbelovend uit en we zijn rond 10 uur vertrokken. Hup weer de grote brug over. Commewijne is erg leuk om doorheen te rijden. Er staan mooie huizen, overal zijn fruitstalletjes en je ziet veel fruitbomen aan de kant van de weg. Je hebt er echt het gevoel de stad uit te zijn en ergens "buiten" te rijden. Hier en daar waren zelfs weilanden met koeien. Nou die hebben we hier echt nog maar weinig gezien.
Eerst zijn we naar Fort Nieuw Amsterdam gegaan. Hier hebben ze een Openluchtmuseum gemaakt met o.a. kanonnen, oude koetsen, een gevangenis en plantagewoning. De zon scheen en we hebben op ons gemakje alles bekeken. Geert en ik zijn "stiekum" de plantagewoning in gegaan. De deur was dicht maar een raam was eruit dus tja dan willen we het natuurlijk wel even van binnen bekijken. Het gebouw stond leeg en we liepen de trap op naar de bovenverdieping. Voorzichtig, want je weet maar nooit hoe gammel het hout geworden is. Bovenaan de trap zag ik al allemaal uileballen liggen. Hmm ik hoopte dat er nog een uil binnen was. En ja hoor, ik stak mijn hoofd nog niet de hoek om of ik zag een uil vliegen. Heel gaaf. Hij vloog een rondje en ging toen via het raam naar buiten. Geert had hem net niet kunnen zien, maar hij heeft het toch niet zo op vogels...
Natuurlijk wilden we ook even aan het water gaan kijken. Hier stonden meer kanonnen. Je kon goed zien dat hier vroeger de verdediging gevoerd werd tegen mensen die vanaf zee binnen vielen.
Inmiddels was het gaan regenen. Na even kort geschuild te hebben zijn we naar een Warung bij het museum gelopen en hebben daar lekker wat gegeten.
Op naar Marienburg, een plaatsje waar een oude suikerfabriek te zien is. Onderweg regende het, was het droog en regende het weer. Toen we bij Marienburg aankwamen goot het van de regen. Maar van onder een paraplu hebben we toch een kleine rondleiding door de oude fabriek gekregen. We hebben de plekken gezien waar van suikerriet de bekende rietsuiker gemaakt wordt en waar rum gemaakt is. Jammer genoeg is de fabriek al jaren niet meer in gebruik en helemaal vervallen. De man die ons de rondleiding gaf heeft er zelf jaren gewerkt en kon ons dus alles vertellen. Hij woont nu op het terrein en geeft af en toe rondleidingen tegen een vrijwillige bijdrage.
De terugweg naar Paramaribo was prachtig, we kwamen o,a, door de plaats Alkmaar. Francisca had die nacht niet al teveel geslapen en was moe. We hebben roti gehaald bij Roopram en daarna heeft ze ons thuis afgezet. Het was weer erg gezellig!

Na een siesta werden we door Jaco gebeld en zijn met hem nog even naar de beurs gegaan. Geert wilde nog wat goede foto's maken van de stand van Rudisa. De jongens hebben nog een hele tijd staan praten met mensen van een computerbedrijf en ik ben in de tussentijd rond wezen lopen en wat leuke proefmonsters wezen scoren.
Bij het Vat hebben we een snack gegeten en wat gedronken. Rond een uurtje of 11 was het mooi geweest en zijn we weer naar huis gegaan. Het is weer tijd voor een leuke nieuwe week. Nog maar 3 te gaan en het zit er gewoon alweer op.
Man man wat vliegt de tijd.

We wensen iedereen heel veel plezier toe en hou ons vooral weer op de hoogte van al jullie leuke belevenissen!!!
Bosi en brasa van ons!